Όταν τον 11ο αιώνα ξέσπασε στο Βυζάντιο μία έριδα για το ποιος εκ των τριών Αγίων είναι ο σημαντικότερος ,ο επίσκοπος Ευχαίτων Ιωάννης Μαυρόπους έληξε τη διαμάχη συνενώνοντας τη μνήμη και των τριών Ιεραρχών σε μια κοινή γιορτή, στις 30 Ιανουαρίου.
Γεννήθηκαν και έδρασαν και οι τρείς κατά τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Η αγάπη τους για τη μόρφωση υπήρξε παραδειγματική και γι αυτό σπούδασαν όλες τις τότε γνωστές επιστήμες «Σοφός είναι εκείνος που λέει μεν λίγα περί αρετής αλλά παρουσιάζει πολλά με τη ζωή του και επιβεβαιώνει με την πράξη, την αξιοπιστία των λόγων του.»
Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες ήταν πραγματικά σοφοί. Περιφρόνησαν τον πλούτο και τη δόξα. Δεν ταυτίστηκαν ποτέ με την αδικία και την εξουσία. Όταν χρειαζόταν ήξεραν να αποσύρονται από τις θέσεις που τους είχαν αναθέσει, για να μην σκανδαλίζουν τους ανθρώπους και τους κάνουν κακό παρά καλό. Ήταν πρότυπα θυσίας και προσφοράς, όχι ευημερίας και καλοπέρασης.
Γι αυτό κάθε χρόνο τιμούμε το έργο τους και παραδειγματιζόμαστε από την ζωή τους.
