ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 2

ΤΑ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΤΟΥ ΗΡΩΝΑ
Το αυτόματο άνοιγμα θυρών ναού μετά από θυσία στο βωμό του
(ο πρώτος κτηριακός αυτοματισμός της ιστορίας)

 Ανακατασκευή της επινόησης του Ήρωνος του Αλεξανδρέως, που επέτρεπε το άνοιγμα των θυρών ενός ναού μετά από θυσία στο βωμό του. Με τη φωτιά της θυσίας ο αέρας του στεγανού δοχείου του βωμού θερμαίνεται και διαστέλλεται πιέζοντας το νερό σε άλλο συγκοινωνούν δοχείο ύδατος. Το πιεζόμενο νερό μέσω σιφωνίου μεταφέρεται σε δοχείο επί ζυγού και προκαλεί την εκτροπή προς το μέρος του. Ο ζυγός εκτρεπόμενος παρασύρει σε περιστροφή τους δύο άξονες των θυρών και προκαλεί το άνοιγμά τους. Μετά το τέλος της θυσίας μέσω του σιφωνίου δημιουργείται αντίστροφη ροή του νερού και ο ζυγός εκτρέπεται προς την αντίθετη κατεύθυνση και προκαλεί το κλείσιμο των θυρών.

Η ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Η ελέπολις του Επιμάχου

 Γιγάντιος πολιορκητικός πύργος ύψους 40 περίπου μέτρων που κατασκεύαστηκε από τον Επίμαχο τον Αθηναίο και χρησιμοποιήθηκε από το Δημήτριο τον Πολιορκητή στην πολιορκία της Ρόδου (304 π.Χ). Αποτελούνταν από εννέα ορόφους με παράθυρα και έφερε τεράστιους λιθοβόλους καταπέλτες στα κατώτερα πατώματα και ελαφρύτερους στα ανώτερα. Είχε δύο κλιμακοστάσια (ένα για την άνοδο και ένα για την κάθοδο του πληρώματος) και μία ανοιγόμενη ή συρόμενη γέφυρα αποβίβασης των στρατιωτών στον εχθρικό τοίχο. Η μηχανή εδραζόταν σε οκτώ συμπαγείς ρόδες, προσαρμοσμένες σε μια βάση μορφής πλέγματος («εσχάριον») με 600 περίπου ανοίγματα για την τοποθέτηση ισάριθμου προσωπικού που την ωθούσε προς το τείχος των αντιπάλων.

Η ΝΑΥΤΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Η διήρης- Τριήρης

 ΔΙΗΡΗΣ
Πολεμικό κωπήλατο πλοίο με δύο σειρές κουπιών σε κάθε πλευρά. Πρόκειται για επαναστατική επινόηση (πιθανότατα των Βοιωτών από τον Τρωικό πόλεμο ή ασφαλέστερα των αποίκων τους στις Ερυθρές της Μ. Ασίας κατά τον 8ο αι. π.Χ.) που πρόσδιδε στο σκάφος διπλάσια κινητήρια ισχύ χωρίς αύξηση του μήκους του. Αυτό ήταν ένα σημαντικό πλεονέκτημα στις καταδιώξεις των πειρατών και στους εμβολισμούς των αντιπάλων.

Η πλοήγηση επιτυγχανόταν με τα δύο μεγάλα κουπιά της πρύμνης. Επικουρικά διέθετε ένα μεγάλο τετράγωνο ιστίο με πλήθος τροχαλιών για τον ευχερή χειρισμό του. Συνήθως έφερε 100 κουπιά (εκατοντόρος). Το μήκος και το πλάτος της έφθαναν τα 32 και τα 4,80 μέτρα αντίστοιχα. Μερικές φορές έφερε κατάστρωμα για την προστασία των κωπηλατών και την ευχερή μεταφορά των οπλιτών.

ΤΡΙΗΡΗΣ
Πρόκειται για πολεμικό κωπήλατο πλοίο με τρεις σειρές κουπιών σε κάθε πλευρά. Αποτέλεσε το αριστούργημα της αρχαιοελληνικής ναυπηγικής τέχνης και το ένδοξο όπλο των Περσικών πολέμων. Πρόκειται για επαναστατική εξέλιξη της διήρους (πιθανότατα από τον Κορίνθιο ναυπηγό Αμεινοκλή) με την προσθήκη μιας επιπλέον σειράς κωπηλατών στον κενό χώρο δίπλα στην κουπαστή σε ψηλότερο επίπεδο από τους άλλους κωπηλάτες. Για την εξασφάλιση της απαιτούμενης ροπής επινοήθηκε ο ευφυής εξωλέμβιος τράπηκας. Οι τρεις σειρές κωπηλατών εξασφάλιζαν στο σκάφος τριπλάσια κινητήρια ισχύ από την πεντηκόντορο χωρίς ουσιαστική αύξηση του μήκους του. Αυτό ήταν ένα σημαντικό πλεονέκτημα στις καταδιώξεις και τους εμβολισμούς των αντιπάλων.