ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟ

               

Στις 5 Οκτωβρίου 2015,  γιορτάσαμε στο σχολείο μας τη 2^η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού. Στο πλαίσιο αυτών των εκδηλώσεων, τα παιδιά του τμήματος Β2 πήραν συνέντευξη από τον γυμναστή του σχολείου, κύριο Γιώργο Φώτου.

- Σε ποια περιοχή μεγαλώσατε και σε ποια σχολεία πήγατε;

-Μεγάλωσα στην συνοικία του Αγίου Σπυρίδωνα μεταξύ ΜΕΤΚΑ και Bαμβακουργίας.

Πήγα στο 19^ο Δημοτικό Σχολείο Ν. Ιωνίας, το τωρινό μας 4.^ο

- Είχατε ασχοληθεί με άλλα αθλήματα πριν την κωπηλασία;

-Ναι, από πολύ μικρός έκανα κολύμπι και μετέπειτα πόλο. 

- Πώς καταλήξατε στην κωπηλασία;

-Με την παρότρυνση του τότε εφόρου του τμήματος πόλο και αργότερα καθηγητή μου στα μαθηματικά Τάκη Χαλέβα αλλά και την υποστήριξη των δύο θείων μου, Κώστα και Δημήτρη Τσαμήτα, που ήταν κωπηλάτες και συμμετείχαν στο πλήρωμα που έφερε το πρώτο διεθνές μετάλλιο στην Ελλάδα.

              - Πότε (σε ποια ηλικία) αρχίσατε να ασχολείστε με την κωπηλασία;

- Στην ηλικία των 11 χρόνων.

-Πόσο δύσκολος ήταν ο πρωταθλητισμός; Τι θυσίες χρειάστηκε να κάνετε;

-Ο πρωταθλητισμός είναι ιδιαίτερα επίπονος και με πολλές δυσκολίες ,καθημερινά προσπαθείς να τα βάζεις με τον εαυτό σου και να τον ξεπερνάς .Οι θυσίες που έχεις να κάνεις ειδικά στην παιδική ηλικία είναι λιγότερος χρόνος παιχνιδιού και διασκέδασης, συναναστροφών με τους δικούς σου ανθρώπους αφού πρέπει να συμμετέχεις σε κοινόβια μακριά από το σπίτι σου, λιγότερους εξόδους, μεγάλη προσοχή στην διατροφή σου.

                - Ποια ήταν τα συναισθήματα πριν και μετά τον αγώνα ;

-Πάντα πριν τον αγώνα υπάρχει ένταση, προβληματισμός  και άγχος για την έκβασή του. Όλα όμως αυτά τελειώνουν με την έναρξη του αγώνα και υπάρχει η μεγάλη ικανοποίηση από το ότι κατάφερες να αγωνιστείς  και εφόσον έρθει και η νίκη τεράστιος ενθουσιασμός που σε κάνει να ξεχνάς όλα όσα είχες στερηθεί και πονέσει όλο αυτόν τον καιρό της προετοιμασίας σου.

              - Πώς αισθανόσασταν μετά από νίκη και πώς μετά από κάποια αποτυχία;

­-Τεράστια ικανοποίηση και χαρά πάντα μετά από νίκες γιατί οι κόποι σου ανταμείφθηκαν. Σίγουρα υπάρχει θλίψη  όταν αποτυγχάνεις , άλλα πάντα γεμίζεις με θέληση για περισσότερη δουλειά και κόπο για τον επόμενο αγώνα. Εγώ προσωπικά δεν παρέλειπα να συγχαρώ τους αντιπάλους μου, που με τους περισσότερους ήμασταν και φίλοι, για την επιτυχία τους .

              - Κάνατε φιλίες μέσα από τον πρωταθλητισμό;

-Πολλές μακροχρόνιες και μεγάλες που μάλιστα κάποιες από αυτές οδήγησαν και σε κουμπαριές.

            - Ποιο ήταν το καθημερινό σας πρόγραμμα όταν κάνατε πρωταθλητισμό;

-Πολύ πρωινό ξύπνημα ,προπόνηση μιας ώρας ,πρωινό φαγητό ,δεύτερη προπόνηση γύρω στις 9.30 η ώρα . Μεσημεριανό και ύπνο. Απογευματινή πρώτη προπόνηση μιάμιση ώρα,  ξεκούραση μία ώρα και κατανάλωση φρούτων και χυμών , τελευταία προπόνηση ,βραδινό φαγητό και πλήρη ξεκούραση και ύπνο από νωρίς.

             - Προσέχατε τη διατροφή σας; Τι τρώγατε;

-Η διατροφή είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πρωταθλητισμού. Χωρίς αυτήν δεν μπορείς να φτάσεις ψηλά όχι γιατί απαραίτητα μόνο πρέπει να τρως υγιεινά αλλά αυτές τις ποσότητες που είναι σωστές σε αναλογία για να καλύψουν τις καθημερινές σου ανάγκες

                -Είχατε χρόνο για διασκέδαση;

-Χρόνος μπορεί και να υπήρχε, η αλήθεια όμως είναι ότι δεν υπήρχε πολλή όρεξη γιατί η κούραση είναι τεράστια.

               -Σε ποιους Ολυμπιακούς πήρατε μέρος;

-Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988

              - Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας από τους Ολυμπιακούς;

-Η μεγαλύτερη στιγμή για έναν αθλητή είναι η συμμετοχή του σε Ολυμπιακούς Αγώνες .Δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσεις τα συναισθήματά σου την ώρα που μπαίνειs στο στάδιο όπου γίνεται η τελετή έναρξης των αγώνων και σε αποθεώνουν τουλάχιστον 100.000 θεατές. Οι Έλληνες πάντα μπαίνουν πρώτοι στο στάδιο και οι θεατές ξεσηκώνονται . Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να ξεχάσεις ότι  έχεις κοπιάσει όλα τα χρόνια που προπονείσαι.

- Ποιο ήταν το καθημερινό πρόγραμμα κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών;

-Πρωινό φαγητό ,μετάβαση στο χώρο των αγώνων, προπόνηση ή αγώνες, επιστροφή στους ξενώνες ,φαγητό , ξεκούραση , απογευματινή προπόνηση , βραδινό φαγητό και συνήθως μια μικρή βολτίτσα  στους χώρους αναψυχής του Ολυμπιακού χωριού.

-Κάνατε φιλίες κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών; Αρκετές , μία από τις οποίες μου χρειάστηκε στην πορεία της ζωής μου.

               - Πόσα χρόνια ασχοληθήκατε με τον πρωταθλητισμό;

-Περίπου τα 20 χρόνια.

              - Τι κερδίσατε μέσα από την ασχολία σας με τον πρωταθλητισμό;

-Πέρα από την μεγάλη χαρά και ικανοποίηση που νοιώθεις από τις εκάστοτε επιτυχίες, κέρδισα και την επαγγελματική μου αποκατάσταση ,μιας και μπόρεσα να εισαχθώ στην Γυμναστική Ακαδημία και τώρα να έχω την χαρά να ασχολούμαι με μικρά παιδιά στο σχολικό αλλά και στον κωπηλατικό χώρο.

             - Έχετε μετανιώσει για τις θυσίες που κάνατε;

-Όχι πότε.

            -Τι θα συμβουλεύατε τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τον πρωταθλητισμό;

-Η συμβουλή μου είναι να ΑΘΛΟΥΝΤΑΙ. Από εκεί και πέρα αν προκύψει ο πρωταθλητισμός και είναι διατεθειμένοι να κουραστούν και να πονέσουν ,να το σκεφτούν σοβαρά και να μην διστάσουν .